Osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej posiada nieruchomość mieszkalną, w której wcześniej zamieszkiwała. Zamierza ją przeznaczyć na wynajem z przeznaczeniem na cele mieszkaniowe. Umowę podpisała ze spółką z.o.o., która posiada także lokale mieszkalne i zajmuje się wynajem ich dla celów mieszkaniowych osobom fizycznym. Czy przy zawarciu takiej umowy (z Najem prywatny i praca na etacie a możliwość złożenia PIT-2. Przechodząc do meritum problemu dotyczącego najmu prywatnego, w pierwszej kolejności wskażmy, że od 1 stycznia 2022 roku uległ zmianie art. 9a ust. 6 ustawy o PIT, który obecnie określa, że jedyną formą opodatkowania najmu prywatnego jest ryczałt ewidencjonowany Osoba fizyczna wynajmująca lokal w ramach prywatnego najmu działa w charakterze podatnika VAT, gdyż czynność ta wyczerpuje znamiona działalności gospodarczej. W pytaniu przesłanym do naszej redakcji Czytelnik wskazał, że prowadzi jednoosobową działalność i korzysta ze zwolnienia podmiotowego z VAT. Osiąga on także przychody z Na skróty: Wynajem sprzętu i maszyn za granicą w świetle prawa podatkowego. Umowy międzynarodowe a stawka podatku. Obowiązki polskiego przedsiębiorcy. Wielkość tekstu: A. A. Przedsiębiorcy przy świadczeniu usług muszą korzystać ze specjalistycznego sprzętu. Często nie posiadają własnego, dlatego też decydują się na jego Minister finansów wydał interpretację ogólną nr PT1.8101.1.2021 w sprawie opodatkowania wynajmu nieruchomości mieszkalnych na cele mieszkaniowe. Chodzi w niej o kwestie związane z podatkiem od towarów i usług. Aby skorzystać ze zwolnienia z VAT, konieczne jest spełnienie warunku dotyczącego realizacji celu mieszkaniowego nabywcy świadczenia (podmiotu gospodarczego). Należy zatem ustalić, jaki jest pozostały okres korekty. Będzie to 105 miesięcy (120 - 15). To powoduje, że na skutek zmiany przeznaczenia nieruchomości podatnik musi dokonać jednorazowego zmniejszenia podatku naliczonego o kwotę 52 500 zł (105 / 120 × 60 000 zł). Przedstawione regulacje dotyczące korygowania podatku naliczonego fuBK. Podatnik jest właścicielem mieszkania, w którym nie mieszka. Ponieważ jego kolega z rodziną znaleźli się w trudnej sytuacji finansowej, udostępnił im to mieszkanie podpisując umowę użyczenia. Kolega pokrywa jedynie comiesięczne koszty, tj. czynsz do spółdzielni i media (energia elektryczna, gaz, woda). Podatnik wystąpił o interpretację. Spytał, czy musi zapłacić podatek z tytułu użyczenia lokalu. Wyliczył we wniosku, co wchodzi w skład czynszu i wyjaśnił, że nie otrzymywał od kolegi innych opłat. W jego ocenie, nie osiągnął on żadnego przychodu i nie musi płacić podatku. W interpretacji z 28 marca br. dyrektor KIS stwierdził, że stanowisko podatnika jest tylko w części prawidłowe (nr WZORY DOKUMENTÓW: Umowa bezpłatnego użyczenia lokalu - w j. ukraińskim > Umowa bezpłatnego użyczenia lokalu > Umowa użyczenia mieszkania > Umowa użyczenia pokoju > Użyczenie w przepisach prawa cywilnego Pytający wskazał, że użyczenie zostało uregulowane w art. 710-719 ustawy - Kodeks cywilny. Przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy, w zakresie przewidzianym umową i przepisami prawa. Cechą charakterystyczną użyczenia jest nieodpłatność. Biorący do używania ponosi zwykłe koszty utrzymania rzeczy użyczonej i nie może żądać zwrotu kosztów od użyczającego. Zwykłe koszty utrzymania to np. koszty konserwacji, bieżących remontów, drobnych napraw itp. Nie są nimi koszty obciążające dłużnika niezależnie od istnienia stosunku użyczenia (np. podatków, kosztów ubezpieczenia, opłat i innych ciężarów). Dyrektor KIS stwierdził, że jeżeli biorący w użyczenie ponosi dodatkowe opłaty za użyczającego tytułem opłat czynszowych, które to opłaty użyczający musiałby ponieść bez względu na fakt zawarcia przedmiotowej umowy, to wywoła to określone skutki podatkowe. Charakter prawny umowy użyczenia - LINIA ORZECZNICZA > Samo użyczenie nie powoduje przychodu u użyczającego Podkreślił, że opodatkowaniu PIT podlega dochód uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie, których mamy do czynienia z przyrostem mienia, osiągniętym przysporzeniem majątkowym. W związku z nieodpłatnym przekazaniem lokalu do używania po stronie podatnika – jako osoby użyczającej, nie powstał przychód podlegający opodatkowaniu w rozumieniu ustawy o PIT. Użyczający nie osiągnął z tego tytułu dochodu skutkującego powstaniem obowiązku podatkowego w PIT. Również wydatki ponoszone przez biorącego w użyczenie tytułem zapłaty za media (energia elektryczna, gaz, woda) oraz pozostałe opłaty licznikowe (rozliczane na podstawie liczników) wchodzące w skład czynszu, nie stanowią po stronie podatnika jakiegokolwiek przychodu. Podatnik nie poniósłby tych kosztów, gdyby nie to, że korzystał z tego lokalu biorący w użyczenie (kolega). PROCEDURA Postępowania w sprawie z powództwa o eksmisję z lokalu mieszkalnego > Natomiast zapłata przez biorącego w użyczenie (kolegi) świadczenia pieniężnego w postaci opłat za czynsz, z wyłączeniem opłat rozliczanych na podstawie wskazań liczników, jest swoistym zwolnieniem podatnika z długu w postaci zapłaty za niego należności, którą i tak musiałby zapłacić w związku z własnością rzeczy, nawet w sytuacji, gdyby podatnik z tego lokalu nie korzystał. W konsekwencji, kwota czynszu, która była ponoszona przez biorącego w użyczenie, z wyłączeniem opłat rozliczanych na podstawie wskazań liczników, stanowi dla właściciela przychód z innych źródeł i podlega opodatkowaniu PIT na zasadach ogólnych, stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy o PIT. Reasumując, bezpłatne użyczenie przez podatnika lokalu mieszkalnego koledze nie stanowi źródła przychodu, a zatem podatnik nie jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z tego tytułu. Również wydatki ponoszone przez biorącego w użyczenie tytułem zapłaty za media (energia elektryczna, gaz, woda) oraz pozostałe opłaty rozliczane na podstawie wskazań liczników, wchodzące w skład czynszu uiszczanego na rzecz spółdzielni, nie stanowią dla podatnika przysporzenia majątkowego i tym samym nie skutkują powstaniem po jego stronie przychodu do opodatkowania. Natomiast kwota czynszu, z wyłączeniem opłat rozliczanych na podstawie wskazań liczników – dokonywana przez biorącego w użytkowanie lokal, tj. kolegę, stanowi dla podatnika przychód z innych źródeł i podlega opodatkowaniu PIT. Eksperci: Rozbieżność w przypadku najmu i użyczenia - Interpretacja jest zgodna z przepisami prawa materialnego, jednak prawdopodobnie nie spełni swojej funkcji ochronnej dla wnioskodawcy z uwagi na brak wyczerpującego przedstawienia przez niego stanu faktycznego – podkreśla Stefan Kowalski, radca prawny, partner w Kowalski & Wisła Attorneys. Ekspert zauważa, że podatnik nie wskazał, czy opłata za gaz i energię elektryczną obejmuje też opłaty stałe czy tylko zapłatę za faktyczne zużycie gazu i prądu – kwota opłat stałych w tym przypadku będzie dla podatnika źródłem przychodu. - Tak samo niedokładnie opisane składniki opłat na rzecz spółdzielni mieszkaniowej mogą spowodować inne skutki podatkowe niż w wydanej interpretacji. Odpowiedź organu jest prawidłowa, ale opis stanu faktycznego może być nieprawidłowy – podkreśla Stefan Kowalski. Z kolei, inna ekspertka zwraca uwagę na fakt, że interpretacja ma bardzo istotne znaczenie w świetle obecnych wydarzeń i przybywających z Ukrainy uchodźców. - Wielu Polaków zdecydowało się na nieodpłatne użyczeniem obywatelom Ukrainy uciekającym przed wojną własnych mieszkań. Stanowisko przyjęte w wydanej interpretacji budzić musi jednak wątpliwości – podkreśla Paulina Biskup, radca prawny w JKP. Legal. Zobacz również: Ukraińcy jednak bez zwolnienia z podatku od spadków i darowizn >> Ekspertka zwraca uwagę, że dyrektor KIS przyjął, że kwota czynszu, z wyłączeniem opłat rozliczanych na podstawie wskazań liczników – dokonywana przez biorącego w użytkowanie lokal, stanowi dla podatnika przychód z innych źródeł i podlega opodatkowaniu PIT. Jednak zwrócić należy uwagę, że do tej kwestii inaczej organy podatkowe podchodzą w przypadku umów najmu. - W interpretacji z 24 grudnia 2020 r. Dyrektor KIS przyjął, że przychodem podatniczki w przypadku najmu będzie wyłącznie kwota uzyskiwanego przez nią czynszu najmu bez opłat na rzecz wspólnoty i mediów (nr – podkreśla Paulina Biskup. Ekspertka wskazuje, że dyrektor KIS uznał, że aby przychód ten po stronie wynajmującego powstał, muszą zaistnieć przesłanki określone w art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wpłacane przez najemcę kwoty powinny zatem zostać otrzymane przez wynajmującego lub postawione do jego dyspozycji. - Składnikiem przychodu osiąganego z najmu przez wynajmującego nie będą natomiast wnoszone przez najemcę opłaty związane z przedmiotem najmu, jeżeli z umowy wynika, że to najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia. Dodatkowe opłaty ponoszone przez najemcę w związku z użytkowaniem lokalu nie mieszczą się w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego – podkreśla Paulina Biskup. Ekspertka dodaje, że zarówno na podstawie art. 6 ust. 1a ww. ustawy jak i art. 11 ust. 1 ustawy o PIT przychód czy podstawę opodatkowania stanowią pieniądze, wartości pieniężne, wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń jeżeli zostały otrzymane lub pozostawione do dyspozycji podatnika w danych roku kalendarzowym. - Zatem, dyrektor KIS uznał, że w przypadku umów odpłatnych kwota czynszu do wspólnoty nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem, a w przypadku bezpłatnej umowy użyczenia kwota przekazywanego do wspólnoty czynszu (z wyłączeniem opłat rozliczanych na podstawie wskazań licznikowych) przychód już stanowi i podlega opodatkowaniem podatkiem dochodowym. Zaprezentowane przez dyrektora KIS stanowisko jest zatem wewnętrznie sprzeczne – podkreśla Paulina Biskup. Jej zdaniem, niesłusznie przyjął organ, że świadczenie pieniężne w postaci opłat za czynsz, z wyłączeniem opłat rozliczanych na podstawie wskazań liczników, jest swoistym zwolnieniem podatnika z długu w postaci zapłaty na jego rzecz należności, którą i tak musiałby zapłacić w związku z własnością (posiadaniem) rzeczy – nawet w sytuacji, gdyby z tego lokalu nie korzystał. - Dyrektor KIS pominął, że użyczający oddając lokal w użyczenie traci władztwo na rzeczą i dlatego obowiązek zapłaty czynszu przechodzi na osobę korzystającą bezpłatnie z lokalu. Przyjęte przez dyrektora KIS stanowisko, prowadzi do absurdalnego wniosku, że oddając lokal do użytkowania wykazujemy przychód, który nie występuje w przypadku zawarcia odpłatnej umowy najmu – podkreśla Paulina Biskup. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji. Najem okazjonalny, instytucjonalny i tradycyjny a podwyżka czynszu. Okazjonalny najem będzie się cechował czynszową swobodą jeśli właściciel mieszkania zgłosi zawarcie umowy do urzędu skarbowego. Strony w ramach najmu okazjonalnego oraz instytucjonalnego, mogą swobodnie ustalać umowne zasady podwyższania czynszu. W wyjątkowych przypadkach, właściciel mieszkania może zostać oskarżony o czynszowy wyzysk w myśl art. 388 kodeksu cywilnego. Rosną czynsze wynajmowanych mieszkań Eksperci niedawno zwrócili uwagę, że na rynku najmu odwrócił się trend cenowy. Widać, że czynsze za wynajem zaczęły dodatnio reagować na wysoki poziom inflacji oraz wzrost cen mieszkań. Można przypuszczać, że w dłuższej perspektywie relacja średniej ceny 1 mkw. lokalu oraz stawki wynajmu za 1 mkw. typowego mieszkania powróci do poziomu sprzed pandemii koronawirusa. Będzie to oznaczało systematyczne podwyżki czynszów. Warto sprawdzić, czy najemcy są dobrze chronieni przed takimi wzrostami stawek czynszowych. Problemem na pewno może być sytuacja osób, które wybrały okazjonalny najem lub najem instytucjonalny. W przypadku tych form wynajmu, nie ma bowiem ustawowych ograniczeń dotyczących skali i częstości podwyżek czynszu. Nieco lepiej prezentuje się położenie osób, które podpisały tradycyjną umowę najmu. Okazjonalny najem: dużo zależy od zgłoszenia do fiskusa Przykład dotyczący podwyżek czynszu udowadnia, że osoby wybierające okazjonalny najem lub najem instytucjonalny, powinny najpierw zapoznać się z obowiązującymi regulacjami prawnymi. Obydwa wspomniane warianty najmu cechują się bowiem nie tylko uproszczoną procedurą eksmisyjną oraz brakiem prawa najemcy do mieszkania socjalnego i pomieszczenia tymczasowego. „Warto również pamiętać, że w przypadku okazjonalnej oraz instytucjonalnej formy najmu, nie obowiązują ograniczenia podwyżek czynszowych wyznaczone przez art. 8a oraz art. 9 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego” - zaznacza Magdalena Markiewicz, ekspert portalu Jeżeli chodzi o okazjonalny najem, to wyłączenie stosowania przepisów dotyczących podwyżek czynszów oraz innych przepisów typowych dla tradycyjnego najmu zależy od tego, czy właściciel mieszkania w ciągu dwóch tygodni od rozpoczęcia wynajmu powiadomił o zawartej umowie urząd skarbowy (właściwy dla swojego miejsca zamieszkania). Ustawodawca nie przewidział podobnego ograniczenia w przypadku najmu instytucjonalnego. „Warto przypomnieć, że taki najem w przeciwieństwie do najmu okazjonalnego może prowadzić przedsiębiorca” - dodaje Magdalena Markiewicz, ekspert portalu Wyłączenie ochronnych przepisów z ustawy o ochronie praw lokatorów oznacza, że okazjonalny najem oraz najem instytucjonalny cechuje się swobodą w zakresie ustalania zasad podwyższania czynszu. Oczywiście, właściciel mieszkania powinien w kontekście podwyżek respektować odpowiednie klauzule, które wcześniej zostały wpisane do umowy zawartej z najemcą. „Okazjonalny” wynajmujący ma również obowiązek na żądanie lokatora przedstawić potwierdzenie zgłoszenia najmu w urzędzie skarbowym. „Od takiego zgłoszenia zależy bowiem sytuacja prawna najemcy” - tłumaczy Magdalena Markiewicz, ekspert portalu Oskarżenia o ewentualny wyzysk trzeba dobrze uzasadnić Swoboda, z jaką wiąże się okazjonalny najem oraz najem instytucjonalny w temacie podwyżek nie oznacza, że wynajmujący może zupełnie swobodnie zmieniać czynsz. Poza ograniczeniami wynikającymi z zawartej umowy, pewne znaczenie ma możliwość oskarżenia właściciela mieszkania o wyzysk. Konkretniej rzecz ujmując, chodzi o zastosowanie artykułu 388 kodeksu cywilnego. „Pozwala on na formułowanie roszczeń związanych z obniżką czynszu w sytuacji, gdy poziom takiego świadczenia pieniężnego jest zupełnie nieadekwatny do oferowanej usługi najmu” - mówi Magdalena Markiewicz, ekspert portalu Warto jednak pamiętać, że wspomniane roszczenie zwykle wymaga przeniesienia sporu na wokandę, gdzie ciężar dowodu spoczywa po stronie najemcy (według art. 6 kodeksu cywilnego). Przykładem sporu sądowego, w przypadku którego najemca lokalu powoływał się na artykuł 388 kodeksu cywilnego jest ciekawa sprawa zakończona Wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 16 stycznia 2009 r. (sygn. akt III CNP 42/08). W analizowanej sprawie, sąd stanął po stronie starszej lokatorki oraz jej opiekunki prawnej. „Warto wspomnieć, że główną podstawą powództwa był art. 8a ustawy o ochronie praw lokatorów, a art. 388 KC pełnił rolę uzupełniającą” - informuje Magdalena Markiewicz, ekspert portalu Tradycyjny najem zapewnia najemcy dużo lepszą ochronę Swoboda dotycząca podwyżek czynszowych, jaką zapewnia okazjonalny najem oraz najem instytucjonalny nie zasługuje na krytykę, ponieważ najemcy w dalszym ciągu mają do wyboru tradycyjny wariant najmu. Co więcej, wciąż jest on dominujący na rynku wynajmu lokali. „Ewentualny wybór najmu okazjonalnego może np. skutkować możliwością wynajęcia w ramach tej samej stawki czynszowej mieszkania, które jest lepiej zlokalizowane lub świeżo wykończone/wyremontowane” - zauważa Magdalena Markiewicz, ekspert portalu Trzeba przypomnieć, że z punktu widzenia najemcy zalety dotyczące tradycyjnego najmu mieszkania (innego niż okazjonalny najem i najem instytucjonalny) wiążą się z przepisami ograniczającymi częstotliwość oraz wysokość podwyżek czynszowych. Przepisy ustawy o ochronie praw lokatorów wskazują, że podwyżka czynszu i opłat zależnych od właściciela nie może następować częściej niż co pół roku i musi być poprzedzona co najmniej trzymiesięcznym okresem wypowiedzenia. Lokator może domagać się uzasadnienia dużych podwyżek i kwestionować je w sądzie. Co ważne, co czasu rozstrzygnięcia sprawy sądowej obowiązuje dotychczasowa stawka czynszu. „Takie rozwiązanie chroni najemcę przed skutkami przewlekłości postępowań sądowych” - podsumowuje Magdalena Markiewicz, ekspert portalu Pamiętaj! Najem okazjonalny to specjalna forma najmu cechująca się uproszczoną procedurą eksmisyjną i brakiem niektórych innych regulacji (dotyczących np. podwyżek czynszu). Taki wariant najmu może oferować jedynie właściciel mieszkania niebędący przedsiębiorcą. Najem instytucjonalny funkcjonuje podobnie, jak najem okazjonalny. Różnica polega na tym, że ta forma najmu jest przeznaczona tylko dla przedsiębiorców prowadzących wynajem mieszkań oraz ich klientów. Tradycyjny najem to domyślny wariant najmu, który pojawił się zdecydowanie najwcześniej. W jego przypadku, znajdują zastosowanie wszystkie przepisy z ustawy o ochronie praw lokatorów. Tylko osoba wybierająca tradycyjny najem, w razie eksmisji ma prawo do pomieszczenia tymczasowego i ewentualnie mieszkania socjalnego. Magdalena Markiewicz, ekspert portalu Chcesz dowiedzieć się więcej, sprawdź » Polski Ład. Ściąga dla przedsiębiorców, księgowych, kadrowych (PDF) Prowadzę jednoosobową działalność gospodarczą podlegającą wpisowi do CEIDG, jestem zarejestrowany, jako czynny podatnik VAT. Oprócz tego mam wynajem prywatny (wynajmuję mieszkanie osobie fizycznej poza tą działalnością gospodarczą jest to na ryczałcie w podatku dochodowym). W deklaracji podatkowej (teraz pliku JPK_VAT wraz z deklaracją VAT7M najem prywatny również wykazuję) Moja działalność gospodarcza została zawieszona, ponieważ sytuacja obecna mnie zmusiła (pandemia i brak sprzedaży kwiaciarnia). Czy muszę składać miesięczną deklarację, jeżeli tylko mam ten wynajem mieszkania? ODPOWIEDŹ Czytelnik nie będzie miał obowiązku składania pliku JPK_VAT wraz z deklaracją za okresy, w których została zawieszona jego działalność gospodarcza. Natomiast, jeżeli świadczy w okresie zawieszenia usługę najmu, która jest zwolniona przedmiotowo (art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT), to również nie musi wykazywać najmu prywatnego w deklaracji. Powyższą transakcję Czytelnik rozliczy w pliku JPK_VAT wraz z deklaracją po odwieszeniu działalności gospodarczej w pierwszej deklaracji UZASADNIENIE W myśl ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z kolei działalnością gospodarczą jest wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalnością gospodarczą są również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Do powyższej definicji należy tzw. „najem prywatny”. Zgodnie z przepisem z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT zwalnia się z podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe. Według przepisów ustawy o VAT podatnicy, którzy zawiesili swoją działalność gospodarczą, co do zasady nie muszą składać pliku JPK_VAT wraz z deklaracją. W ustawie zostały wskazane przypadki, których zwolnienie to nie dotyczy, tj.: podatników, którzy dokonują wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów; po... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Sprawdź Podatnik VAT prowadzi działalność usługową w zakresie produkcji i zakładania paneli ściennych. Dodatkowo od niedawna wynajmuje nieruchomość w ramach najmu prywatnego, poza działalnością. Czy powinien wykazywać najem w deklaracji VAT-7 i w ewidencji VAT? Tak, podanik powinien wykazywać w deklaracji i ewidencji oprócz swojej dotychczasowej działalności również najem prywatny. Szczegóły w dalszej części artykułu. Podatnikiem VAT może być osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej oraz osoba fizyczna. Te podmioty mogą wykonywać samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat tej działalności. Natomiast poprzez działalność gospodarczą należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Powstaje w związku z tym pytanie, czy najem nieruchomości prywatnej możemy uznać za działalność gospodarczą podlegającą VAT. Odpowiedź na to pytanie jest twierdząca. Najem prywatny jako działalność gospodarcza Najem nieruchomości polega de facto na wykorzystywaniu towaru, w tym przypadku lokalu. Jeżeli więc jest on dokonywany w sposób ciągły dla celów zarobkowych, wówczas stanowi działalność gospodarczą opodatkowaną VAT. Przy czym za działalność gospodarczą dla celów rozliczeń VAT należy uznać wynajem nieruchomości dokonywany w ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej, jak i poza tą działalnością, tzw. najem prywatny. Gdy osoba fizyczna prowadzi działalność i wynajmuje prywatny lokal – dla rozliczeń VAT z tytułu wszystkich tych czynności jest jednym podatnikiem. Rozpoczęcie wynajmu stanowi tylko rozszerzenie dotychczasowej działalności podatnika. Stawka VAT dla najmu prywatnego Co do zasady stawka VAT na usługi najmu wynosi 23%. Jeżeli natomiast podatnik wynajmuje na cele mieszkaniowe, może zastosować zwolnienie przedmiotowe, określone w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT. Zwolnienie to zawiera określone warunki, które muszą być bezwzględnie spełnione: usługa najmu, dzierżawy nieruchomości musi być na własny rachunek, wynajem dotyczy nieruchomości na cele tylko mieszkaniowe, cel wynajmu również musi mieć charakter mieszkaniowy. Jeżeli któraś z tych przesłanek nie jest spełniona, zwolnienie nie będzie miało zastosowania do usługi najmu lub dzierżawy. Wówczas należy taką usługę opodatkować stawką 23%. Najem prywatny na cele mieszkaniowe korzysta ze zwolnienia przedmiotowego z VAT. Najemca, który oprócz sprzedaży opodatkowanej będzie rozliczał sprzedaż zwolnioną z tytułu najmu, jest zobowiązany wyodrębnić, jakie zakupy są związane tylko z najmem, i od nich nie odliczy VAT. Do zakupów wspólnych będzie mógł stosować proporcję. Gdy w poprzednim roku nie miał sprzedaży mieszanej ustala szacunkową proporcję na podstawie prognozy ustalonej z naczelnikiem urzędu skarbowego (art. 90 ust. 8 ustawy o VAT). Rozliczenie najmu prywatnego w deklaracji i JPK_VAT Jeżeli osoba fizyczna decyduje się w ramach swojej działalności świadczyć także usługi najmu prywatnego nieruchomości, to rozliczenie tej transakcji powinno zostać ujęte odpowiednio w jej deklaracji VAT, jeśli jest czynnym podatnikiem VAT. Nie składa innych rodzajów deklaracji. Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, która podejmuje się jednocześnie świadczenia usług najmu prywatnego, obydwa rodzaje działalności wykazuje i rozlicza w jednej deklaracji VAT, gdy jest czynnym podatnikiem. Jeżeli świadczone przez podatnika usługi najmu prywatnego spełniają warunki do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego i tak ciąży na nim obowiązek rozliczenia transakcji w deklaracji i pliku JPK_VAT. Potwierdził to Dyrektor KIS w indywidualnej interpretacji z 9 października 2019 r. (sygn. 0112-KDIL2- Czytamy w niej, że: (…) świadczone w ww. zakresie usługi najmu, korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, to tym samym podlegają one wykazaniu w deklaracji VAT-7. Jeżeli Wnioskodawca wykazuje w deklaracji VAT-7 ww. sprzedaż (tj. wynajem lokali na cele mieszkaniowe), to również jest on zobowiązany wykazać sprzedaż zwolnioną w plikach JPK VAT, bowiem plik JPK VAT jest odzwierciedleniem ewidencji prowadzonej dla potrzeb podatku od towarów i usług oraz deklaracji. Dlatego podanik świadczoną usługę najmu, która: korzysta ze zwolnienia z VAT – powinien ująć w poz. 10 deklaracji VAT-7 oraz w pliku JPK_VAT w poz. K_10; w nowym pliku JPK_V7K/JPK_77M będą to pola K_10 i P_10; podlega opodatkowaniu stawką 23% VAT – powinien ująć w poz. 19 i 20 deklaracji VAT-7 oraz w pliku JPK_VAT w poz. K_19 i K_20; w nowym pliku JPK_V7K/JPK_77M będą to pola K_19 i K_20 oraz P_19 i P_20. Gdy podanik z tytułu wykonywanej działalności korzysta ze zwolnienia z VAT ze względu na wysokość obrotów, nie wykazuje w deklaracji również najmu – do czasu przekroczenia limitu sprzedaży. Należy pamiętać, że zdaniem organów podatkowych wartość sprzedaży z tytułu świadczenia usług najmu zwolnionych z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT należy uwzględniać przy ustalaniu prawa do zwolnienia podmiotowego (zob. przykładowo pismo Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 18 lutego 2020 r., sygn. Podstawa prawna: art. 5a, art. 15 ust. 1, 2 i 3, art. 41 ust. 1 i 2, art. 43 ust. 1 pkt 36, art. 109 ust. 1 i 3, art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – z 2020 r. poz. 106; z 2020 r. poz. 568 art. 659 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny – z 2019 r. poz. 1149; z 2019 r. poz. 1195 Nowy Ład w sposób rewolucyjny zmienia zasady opodatkowania przychodów z najmu uzyskiwane przez osoby fizyczne. Osoby zarabiające na wynajmie mieszkań w ramach tzw. najmu prywatnego, począwszy od 2023 roku, nie odliczą żadnych kosztów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Nowy Ład wprowadza bardzo niekorzystne regulacje w tym zakresie i dotknie wszystkie osoby fizyczne, które wynajmują mieszkania prywatnie, czyli poza działalnością gospodarczą. W odniesieniu do przedsiębiorców Nowy Ład wprowadza likwidację prawa do amortyzacji, począwszy od 2023 roku. Początkowo zmiany miały wejść w życie już od 2022 roku, jednak ostatecznie ustawodawcy wprowadzili okres przejściowy i zaczną obowiązywać z rocznym opóźnieniem, czyli od 2023 roku. W związku z wprowadzonymi regulacjami sprawdziliśmy, jak mają one wpływ na możliwe do odliczenia uprzednio koszty remontu mieszkania pod wynajem!Wynajem mieszkań a Nowy ŁadSkala podatkowa to forma opodatkowania, przy której zastosowaniu podatek dochodowy opłacany jest według stawki 17% oraz 32% od nadwyżki dochodu ponad kwotę 120 000 zł (drugi próg podatkowy od 2022 roku został podniesiony do 120 000 zł). Stosowanie skali podatkowej do rozliczenia najmu nieruchomości daje możliwość opodatkowania dochodu, a więc przychodu pomniejszonego o koszty jego uzyskania. Wynajmujący mogą zatem rozliczyć w kosztach w szczególności odpisy amortyzacyjne, wydatki na remont mieszkania, zakup wyposażenia czy odsetki od kredytu. Dzięki temu podstawa opodatkowania, a co za tym idzie, podatek do zapłaty jest 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych„Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23”.Nowy Ład wprowadza zmiany w zakresie najmu prywatnego. Po wejściu w życie zmian, czyli od 1 stycznia 2023 roku, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 (dochody z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy i innych umów o podobnym charakterze), będą opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Do tej pory najem prywatny mógł być opodatkowany, w zależności od wyboru podatnika, według skali podatkowej lub ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Dla podatników dotychczas rozliczających się z najmu prywatnego ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych nic się nie zmieni, konsekwencje Nowego Ładu odczują tylko osoby stosujące dotychczas zasady ogólne jako formę opodatkowania najmu prywatnego. Począwszy od 2023 roku podatnicy uzyskujący przychody z najmu prywatnego, czyli poza działalnością gospodarczą, stracą możliwość wyboru jako formy opodatkowania skali podatkowej w odniesieniu do przychodów uzyskiwanych z tego najmu. Jedyną dopuszczalną formą będzie ryczałt od przychodów ryczałtu przy najmie prywatnym wynosi 8,5% od przychodów do 100 000 zł oraz 12,5% od nadwyżki przychodów ponad 100 000 zł rocznie. Ryczałt to uproszczona forma opodatkowania, w której ramach podatek opłacany jest od przychodu, bez możliwości pomniejszenia go o koszty jego uzyskania. Oznacza to, że osoby fizyczne, które wynajmują mieszkania prywatnie, począwszy od 2023 roku, stracą możliwość rozliczania kosztów związanych z wynajmowanymi niższej stawki podatku dla wielu z nich oznacza to wzrost obciążeń z tytułu podatku dochodowego. Na zmianach wprowadzonych w ramach Nowego Ładu stracą podatnicy, którzy ponosili wysokie koszty uzyskiwanych przychodów. Wysokie koszty najmu ponoszą zazwyczaj podatnicy dokonujący odpisów amortyzacyjnych od wynajmowanych nieruchomości, remontujący budynki stanowiące przedmiot najmu czy osoby wynajmujące mieszkania kupione na kredyt. Do tej pory podatnicy mieli możliwość wyboru 1 z 2 form opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu prywatnego. Osoby ponoszące wysokie koszty związane z wynajmem zazwyczaj stosowały skalę podatkową, a wynajmujący niegenerujący wysokich kosztów wybierali jako formę opodatkowania ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Nowy Ład likwiduje zasady ogólne w ramach najmu prywatnego i jako jedyną opcję rozliczenia w tym zakresie pozostawia ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Koszty remontu mieszkania pod wynajem a Nowy ŁadOsoby wynajmujące nieruchomości w ramach najmu prywatnego, począwszy od 2023 roku, będą musiały stosować ryczałt od przychodów ewidencjonowanych jako formę opodatkowania. Po wejściu w życie przepisów podatnicy nie będą mogli już odliczać od podstawy opodatkowania poniesionych kosztów, w tym także kosztów remontu wynajmowanego mieszkania. Oznacza to, że podatnicy osiągający przychody z najmu prywatnego jeszcze tylko do końca 2022 roku mogą obniżyć podstawę opodatkowania o poniesione koszty związane z końcem 2022 roku warto zatem wyczerpać podatkowe korzyści dotyczące najmu. Jeżeli właściciel planuje remont wynajmowanego lokalu, warto rozważyć przyspieszenie decyzji i prac związanych z tym remontem, pozwoli to zaliczyć wydatki do kosztów podatkowych. Jeżeli ewentualne prace remontowe zostaną przeprowadzone w 2023 roku lub później, podatnik nie będzie mógł już ich rozliczyć, ponieważ począwszy od 2023 roku, jedyną dostępną formą opodatkowania przychodów z najmu prywatnego będzie ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, w którego ramach podstawę opodatkowania stanowi przychód, bez pomniejszania go o koszty jego jak w przypadku planowanego w przyszłości remontu mieszkania, jeżeli właściciel rozważa zakup nowego wyposażenia, mebli, sprzętu AGD lub RTV, warto dokonać zakupu do końca 2022 roku. Dzięki temu poniesione wydatki będą mogły zostać zaliczone do kosztów podatkowych w 2022 roku i zmniejszą zobowiązanie z tytułu podatku dochodowego do wydatki związane z mieszkaniem wynajmowanym prywatnie mogą zostać rozliczone jedynie do końca 2022 roku. Podatnicy uzyskujący przychody z najmu prywatnego stosujący jako formę opodatkowania skalę podatkową mogą zatem zaplanować ewentualne remonty czy doposażenie lokalu na wynajem w 2022 roku, co pozwoli im zaliczyć jeszcze wydatki do kosztów podatkowych i chociaż częściowo ograniczyć straty z tytułu zmian wprowadzonych w ramach Nowego Ładu, mające obowiązywać od 1 stycznia 2023 roku osoby wynajmujące nieruchomości w ramach najmu możliwa do rozliczenia w kolejnych latachStosując zasady ogólne przy rozliczeniu najmu prywatnego, podstawę opodatkowania stanowi przychód pomniejszony o koszty jego uzyskania. Oznacza to, że podatek dochodowy do zapłaty występuje tylko wówczas, gdy uzyskane przychody przewyższają poniesione koszty związane z nieruchomością. Wysokie nakłady ponoszone na wynajmowaną nieruchomość, jeżeli są wyższe od osiągniętych przychodów z tytułu najmu, powodują zatem wygenerowanie straty. Zgodnie z przepisami podatnicy mają prawo do rozliczenia straty w kolejnych powstanie strata z najmu w czasie stosowania jako formy opodatkowania zasad ogólnych, będzie można ją rozliczyć w kolejnych latach, począwszy od 1 stycznia 2023 roku, po przejściu na opodatkowanie ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych z tytułu najmu prywatnego. Rozliczając stratę wygenerowaną podczas opodatkowania według skali podatkowej, podatek dochodowy w przyszłych latach będzie niższy.

jpk a wynajem mieszkania